Εκει που τα νερα τα κρυα των Μικρων Κυκλαδων, αγγιζουν τα μελωμενα βραχια των Κουφονησιων, εκει χρονια τωρα ο καλλιτεχνης περιδιαβαινει τις ανασες του, τα ονειρα του και τους ερωτες του...Κοιμαται και ξυπναει με την ελπιδα πως κατι μοναδικο θα δουν τα ματια του και η ψυχη του μια μερα...
Απο την αλλη, ειναι η πολη που ζει τον αλλο καιρο, εκει οπου ανεβασμενος σε ενα μικρο μηχανακι πηγαινοερχεται και παλευει να ταιριαξει τα μελωμενα βραχια του νησιου με τα αφιλοξενα πεζοδρομια μιας πολης που τριζει...
Καπου καπου, το Μοναστηρακι τον αποζημιωνει δινοντας του εικονες σπανιες για τα ματια των νεωτερων, οπως αυτοι οι παλιοι δισκοι των 33 και 1/3 στροφων...
Καπως ετσι, μετα απο ξενυχτια και ψιθυριστες κουβεντες, εγιναν ολα ενα χρωματιστο συνολο, μικρες ταιριαστες συνθεσεις, πανω σε μαυρο φοντο που γυαλιζει, καθως κρεμονται σε ασπρο τοιχο μιας αιθουσας του παλιου στρατοπεδου Κοδρα, στην Θεσσαλονικη...
Η μερα ηταν βροχερη, αλλα οι συνθεσεις του καλλιτεχνη Αγγελακη, εβγαζαν εναν ηλιο του μεσημεριου, εναν ηλιο αρχηγο...
...Δωσ το συνθημα εσυ κι η χαρα θα αναστηθει...
Λες...
Ο καλλιτεχνης Αγγελακης ζει στην Αθηνα, το Σεπτεμβρη στις Μικρες Κυκλαδες (Κουφονησι), την ανοιξη στο Βερολινο και τον αλλο καιρο στο...
No comments:
Post a Comment